Zodra je de eerste ruimte binnenstapt word je onmiddellijk ondergedompeld in een universum van geuren van kruidige kaneel en bosvruchten. Het licht is eerst roze, dan wordt het blauw, vervolgens paars en ten slotte geel. Op de achtergrond hoort u het geluid van stromend water. Hier wordt u gegarandeerd heel rustig van.
Iets verderop bevindt zich een zoutgrot met wanden die geheel bedekt zijn met kristallen. Alles nodigt uit tot ontspannen. Neem plaats in de ergonomische ligstoelen met hun zachte en warme rugleuning en adem met volle teugen het zilte briesje in dat over uw gezicht strijkt.
Dode zee lagune
Hoogtepunt van het bezoek is de lagune. Het is een soort Dode Zee, waarin je met de armen gekruist en volledig ontspannen blijft drijven alsof je gewichtsloos bent. U voelt zich volkomen op uw gemak in dit ondiepe, kleine, ovale bad. Thermaal water dat met 300 g zout per liter verzadigd is, is 10x zouter dan de zee waardoor u blijft drijven. Daarbij worden de golvende bewegingen van het water met steeds andere kleuren weerspiegeld op het plafond. Ook hier heeft de verlichting zijn effect.
Hierna neemt u een energieke zoet water-douche voordat u de laatste ruimte binnenstapt: de ‘Soleil Bleu’- zaal, die zo heet vanwege de duisternis en sterrenhemel. Het is de laatste plek waar u kunt ontspannen voordat u weer terugkeert naar het echte leven.
Deze doordachte mix van halotherapie, aromatherapie en lithotherapie, werkt ontspannend en verkwikkend. Ze zeggen dat 1 uur Escale sensorielle hetzelfde effect heeft als een weekend aan zee.
De zoutcultuur in Salies-de-Béarn
Het is de geschiedenis van de zoutziederijen en de stad die bij de Bayaa-zoutwaterbron werd gebouwd die al in het bronzen tijdperk werd geëxploiteerd. In 1587 werd het ‘Livre Noir’ (Zwarte boek) ondertekend, waarin de verdeling van het zoute water werd geregeld: de families die bij de ondertekening aanwezig waren, eigenden zich het zoutrecht toe, dat ook nu nog via geboorte wordt doorgegeven. Deze ‘Parts Prenants’ (aandeelhouders) verdeelden het bronwater onder elkaar. Men liet het water verdampen om het ‘witte goud’ eruit te winnen en vervolgens de zoutproducten te verkopen. In 1840 maakt de staat een eind aan deze privileges en mag het zout alleen nog maar in fabrieken geproduceerd worden. Zo werd de eerste zoutziederij in Salies gebouwd en verschenen de eerste kuurbaden.
Vandaag de dag wordt hier nog altijd zout gewonnen. Het witte goud wordt uit de Reine Jeanne d’Oraas-bron gehaald, die zich op 8 km van Salies bevindt. Een pomp in een boorgat pompt het grondwater op dat een concentratie van 300 g zout per liter heeft, tien keer zo veel als zeewater. Het water wordt opgepompt en vervolgens op natuurlijke wijze gedroogd en verpakt voor de verkoop.
Journaliste, fotografe, drone-pilote en maakster van filmdocumentaires. Houdt zowel van schrijven als van fotograferen en filmen, werkt samen met diverse media (geschreven pers, radio, tv). Ze laat zich inspireren door ontmoetingen met andere mensen en het bezoeken van nieuwe plekken, zowel dichtbij als aan de andere kant van de wereld. Ze maakt veel reportages in het buitenland.